Przedstawione poniżej treści nie mają charakteru promocyjnego. Ich wyłącznym celem jest edukacja i podniesienie poziomu wiedzy odbiorcy na temat zdrowia. Należy jednak pamiętać, że żadna z informacji nie może zastąpić porady lekarskiej lub konsultacji z farmaceutą.
Odczuwasz nieprzyjemne dolegliwości okolic intymnych? Świąd, pieczenie, zaczerwienienie, czy upławy mogą świadczyć o rozwijającej się infekcji pochwy. Niemal każda kobieta doświadczy jej w swoim życiu, a niemała część będzie borykać się z tym problemem ponownie. To taka „uroda” czy jednak jakoś się do tego przyczyniamy? Przeczytaj poniższy artykuł i dowiedz się, co może wywoływać zakażenie i jak mu zapobiec.
W pochwie każdej zdrowej kobiety zamieszkuje naturalna mikrobiota. Są to mikroorganizmy, a dokładniej bakterie, z których większość stanowią pałeczki kwasu mlekowego Lactobacillus. Ich obecność w tym rejonie ciała nie jest przypadkowa. Natura tak to wymyśliła, że „dobre” bakterie, o ile jest ich wystarczająco dużo, tworzą środowisko chroniące przed namnażaniem się chorobotwórczych drobnoustrojów. Jak to się właściwie dzieje? Otóż podstawowym mechanizmem jest tworzenie przez pałeczki kwaśnego środowiska (poprzez wytwarzanie kwasu), które jest niekorzystne dla innych mikroorganizmów. Prawidłowe pH pochwy mieści się w przedziale 3,6-4,51 i gdy tylko równowaga mikrobioty zostanie zachwiana, pH wzrasta, a to sprzyja rozplemowi szkodliwych drobnoustrojów. Tak typowo dochodzi do rozwoju infekcji pochwy.
Najczęściej pojawiają się zakażenia bakteryjne (np. bakteryjna waginoza) lub grzybicze (np. kandydoza). Rzadziej mogą wystąpić infekcje wirusowe lub powodowane pierwotniakiem (rzęsistek pochwowy – rzęsistkowica). Są też zakażenia mieszane, głównie bakteryjno-grzybicze – to zwykle efekt gwałtownych zmian hormonalnych i spadku liczby pałeczek kwasu mlekowego.
Objawy poszczególnych typów infekcji, zwłaszcza w ich początkowym stadium, bywają na tyle niecharakterystyczne, że często niemożliwe jest samodzielne rozpoznanie problemu. Z tego względu każda niepokojąca dolegliwość wymaga konsultacji z lekarzem. O zakażeniu zwykle świadczy zaczerwienienie, podrażnienie, swędzenie miejsc intymnych, ból lub dyskomfort w trakcie oddawania moczu bądź stosunku oraz upławy: białe lub serowate i bezwonne (grzybice) bądź szarawe, czy żółtawe o rybim zapachu (infekcje bakteryjne).
Nieodpowiednia higiena:
Zbyt częste podmywanie się lub za rzadko – zazwyczaj wystarczy raz dziennie (maksimum to 2x dziennie – podczas miesiączki albo w lecie, gdy nadmiernie się pocimy).
Mycie przestrzeni między wargami sromowymi mniejszymi (gdzie znajduje się wejście do pochwy i ujście cewki moczowej), która pokryta jest delikatną śluzówką, a nie skórą i powinna być pozostawiona do samooczyszczania.
Stosowanie profilaktycznych irygacji pochwy.
Leczenie zależy od rodzaju infekcji intymnej i dobiera je lekarz – mogą to być np. antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze. Specjalista wskaże, jak je stosować – przyjmować doustnie albo miejscowo tj. aplikować do pochwy lub smarować okolice intymne, jeśli zakażenie objęło też srom. Infekcja pochwy w ciąży stwarza ryzyko przedwczesnego porodu, dlatego nie wolno zwlekać z terapią ani leczyć się na własną rękę. Ginekolog dobierze takie preparaty, które są bezpieczne w tym szczególnym okresie.
W profilaktyce infekcji ogromne znaczenie ma prawidłowa higiena, noszenie przewiewnej, bawełnianej bielizny i niezakładanie jej w nocy. W trakcie okresu należy często zmieniać podpaski i tampony, a w ostatnie dni miesiączki nie używać tamponów. Po stosunku seksualnym zawsze trzeba oddać mocz (choćby kilka kropel), a później umyć okolice intymne. W okresie menopauzy konieczne może być regularne stosowanie środków nawilżających albo miejscowych estrogenów.
Ważna jest także dieta bogata w probiotyki i prebiotyki (m.in. kiszone ogórki i kapusta, jogurty i mleko acidofilne), która wspomoże utrzymanie właściwego środowiska pochwy. W aptekach dostępne są (również bez recepty) preparaty probiotyczne, zawierające bakterie kwasu mlekowego Lactobacillus, które pomagają utrzymać i przywrócić równowagę mikrobioty pochwy zaburzoną przez antybiotykoterapię albo miesiączkę.
AUTOR:
Lekarz Irena M. Wojtowicz
Bibliografia:
Bakterie Lactobacillus gasseri oraz Lactobacillus rhamnosus obecne w produkcie leczniczym Lakcid Intima, podobnie jak inne bakterie kwasu mlekowego powinny być dominującymi bakteriami w środowisku pochwy, ponieważ utrzymują prawidłowy kwaśny odczyn pochwy (pH 3,8-4,2) co zapobiega wzrostowi patologicznych bakterii i drożdżaków.
Produkt Lakcid Intima stosuje się w celu utrzymania lub przywrócenia prawidłowej flory bakteryjnej pochwy po miesiączce lub antybiotykoterapii u kobiet w wieku 18 lat i starszych.
